Eindelijk Lente!!
Blijf op de hoogte en volg Stefan, Jenny, Sarah en Pien
12 April 2017 | Japan, Hiroshima
Lieve allemaal!
Tjee dat is alweer lang geleden! En het is lente. Eindelijk. De lente heeft hier lang op zich laten wachten. Volgens mij is het in Nederland een erg goed voorjaar. Nou hier zijn de muts en handschoenen pas net opgeborgen..
Maar nu hebben de Sakurabomen gebloeid en dan is het goed. Het was zo prachtig dat ik eigenlijk vergeten ben veel foto's te maken.
De sakurabloei is een mooie, maar korte periode. Er zijn meerdere plekken in de stad waar Sakurabomen gegroepeerd staan en prachtige roze wolken creëren. Afgelopen zondag hebben we een Sakuratocht gefietst, langs de meest mooie plekken. Juist op deze plekken wordt Hanami gevierd. Met vrienden, familie, collega's onder de bloesem eten, bbq-en, karaoke zingen en veel sake drinken. We hebben zelf ook een paar hanami's gevierd. In bescheiden vorm, zonder karaoke..
We beginnen ons steeds meer thuis te voelen. Stefan heeft het goed naar zijn zin op het werk. Hij heeft leuke collega's en lijkt het minder druk te hebben dan in Nl.
De meiden gaan goed. Het engels gaat snel vooruit en ze hebben veel leuke kinderen om zich heen. Na school spelen ze vaak buiten met kinderen uit de flat. (Dat klinkt als Nijmegen).
En gelukkig vermaak ik me ook goed. Nog niets met acupunctuur, maar wie weet als het japans beter wordt. Ik leer steeds meer mensen kennen, via school ( doe vrijwilligerswerk voor de kookclub van school), via vrouwenclub, tennissen en Japanse les. Via de Japanse dames duik ik iets dieper in de Japanse cultuur en leer over theeceremonie, bloemschikken, inpakkunst met doeken (Furoshiki) en ik leer koken. Heb mijn eerste misosoepje vers gemaakt. Heerlijk!
In de weekenden hangen we nog steeds de toerist uit. We fietsen veel, zijn begonnen aan een tocht van 70 km, over eilandjes die verbonden zijn middels bruggen. Die tocht kan in 7-8 uur, maar we doen het in etappes en willen ieder eilandje eigenlijk wel rond fietsen. Anders ga je overal aan voorbij. Het blijft prachtig mooi om met je fietsje de eilanden te verkennen. Steeds uitzicht op de oceaan en andere eilanden. We proberen zoveel mogelijk te zien, want als we maar een jaar hebben...
Iedere extra vrije dag proberen we te gebruiken om wat verder weg Japan te verkennen. Wat grotere eilanden als Sapporo (sneeuwfestival), Kyushu en Shikoku. We vergissen ons alleen nog een beetje in de reistijd. Als je niet over de snelweg wilt, gaat het heel traag..
Ik zal wat foto's toevoegen.
Nog even over Hiroshima als vredesstad. Kraanvogels nemen hier een bijzonder plek in. Iedereen heeft het erover en je moet toch wel een kraanvogel kunnen origami-en. Inmiddels weet ik het verhaal erachter en dat wil ik jullie niet onthouden. Misschien is het een heel bekend verhaal, voor mij was het nieuw. En ik was erdoor geraakt.
Het gaat over het meisje Sadako Sasaki, een meisje van 2 jaar op het moment dat de atoombom op Hiroshima werd gegooid. Ze woonde 1,5 km van de inslag en overleefde. Ze was sterk en atletisch en hield van hardlopen. Op 11 jarige leeftijd werd ze niet lekker tijdens het trainen en na onderzoek werd er leukemie geconstateerd, ten gevolge van de straling van de bom. Een goede vriendin van Sasaki vertelde haar een Japanse legende dat iedereen die 1000 papieren origami kraanvogels vouwt een wens mag doen.
Sasaki hoopte dat de goden haar een wens toe zouden staan en dat ze weer in staat zou zijn hardloopwedstrijden te doen. De mythevorming rond Sasaki is gegroeid doordat zij vele malen uitte en hoopte dat niet alleen zij, maar ook alle andere kindslachtoffers van de atoombom, een wens zouden mogen doen; ze bad vanuit haar ziekbed voor wereldvrede en het einde van al het lijden.
De legendevorming rond Sasaki kreeg een dramatische wending doordat het verhaal de wereld in geholpen werd dat ze ‘slechts’ 644 kraanvogels vouwen kon voor ze overleed en dat nadien vriendjes en vriendinnetjes de overige 356 vouwden. Men zou de 1000 kraanvogels met haar hebben meebegraven. Dit laatste is echter niet waar.( dit heb ik van wikipedia gehaald, scheelt type werk..)
In het Peace Memorial Park is later een monument gebouwd "Children's peace monument" voor de vrede. Daaromheen hangen duizenden kraanvogels.
We zijn met ons 4en ook begonnen om 1000 kraanvogels te vouwen. Als we hier vertrekken kunnen we die in het park hangen en de wens om wereldvrede de kosmos inzenden, want dat we nog steeds hulp nodig hebben om de wereldvrede te bereiken is duidelijk.
Lieve groeten Sarah, Pien, Stefan en Jenny
Tjee dat is alweer lang geleden! En het is lente. Eindelijk. De lente heeft hier lang op zich laten wachten. Volgens mij is het in Nederland een erg goed voorjaar. Nou hier zijn de muts en handschoenen pas net opgeborgen..
Maar nu hebben de Sakurabomen gebloeid en dan is het goed. Het was zo prachtig dat ik eigenlijk vergeten ben veel foto's te maken.
De sakurabloei is een mooie, maar korte periode. Er zijn meerdere plekken in de stad waar Sakurabomen gegroepeerd staan en prachtige roze wolken creëren. Afgelopen zondag hebben we een Sakuratocht gefietst, langs de meest mooie plekken. Juist op deze plekken wordt Hanami gevierd. Met vrienden, familie, collega's onder de bloesem eten, bbq-en, karaoke zingen en veel sake drinken. We hebben zelf ook een paar hanami's gevierd. In bescheiden vorm, zonder karaoke..
We beginnen ons steeds meer thuis te voelen. Stefan heeft het goed naar zijn zin op het werk. Hij heeft leuke collega's en lijkt het minder druk te hebben dan in Nl.
De meiden gaan goed. Het engels gaat snel vooruit en ze hebben veel leuke kinderen om zich heen. Na school spelen ze vaak buiten met kinderen uit de flat. (Dat klinkt als Nijmegen).
En gelukkig vermaak ik me ook goed. Nog niets met acupunctuur, maar wie weet als het japans beter wordt. Ik leer steeds meer mensen kennen, via school ( doe vrijwilligerswerk voor de kookclub van school), via vrouwenclub, tennissen en Japanse les. Via de Japanse dames duik ik iets dieper in de Japanse cultuur en leer over theeceremonie, bloemschikken, inpakkunst met doeken (Furoshiki) en ik leer koken. Heb mijn eerste misosoepje vers gemaakt. Heerlijk!
In de weekenden hangen we nog steeds de toerist uit. We fietsen veel, zijn begonnen aan een tocht van 70 km, over eilandjes die verbonden zijn middels bruggen. Die tocht kan in 7-8 uur, maar we doen het in etappes en willen ieder eilandje eigenlijk wel rond fietsen. Anders ga je overal aan voorbij. Het blijft prachtig mooi om met je fietsje de eilanden te verkennen. Steeds uitzicht op de oceaan en andere eilanden. We proberen zoveel mogelijk te zien, want als we maar een jaar hebben...
Iedere extra vrije dag proberen we te gebruiken om wat verder weg Japan te verkennen. Wat grotere eilanden als Sapporo (sneeuwfestival), Kyushu en Shikoku. We vergissen ons alleen nog een beetje in de reistijd. Als je niet over de snelweg wilt, gaat het heel traag..
Ik zal wat foto's toevoegen.
Nog even over Hiroshima als vredesstad. Kraanvogels nemen hier een bijzonder plek in. Iedereen heeft het erover en je moet toch wel een kraanvogel kunnen origami-en. Inmiddels weet ik het verhaal erachter en dat wil ik jullie niet onthouden. Misschien is het een heel bekend verhaal, voor mij was het nieuw. En ik was erdoor geraakt.
Het gaat over het meisje Sadako Sasaki, een meisje van 2 jaar op het moment dat de atoombom op Hiroshima werd gegooid. Ze woonde 1,5 km van de inslag en overleefde. Ze was sterk en atletisch en hield van hardlopen. Op 11 jarige leeftijd werd ze niet lekker tijdens het trainen en na onderzoek werd er leukemie geconstateerd, ten gevolge van de straling van de bom. Een goede vriendin van Sasaki vertelde haar een Japanse legende dat iedereen die 1000 papieren origami kraanvogels vouwt een wens mag doen.
Sasaki hoopte dat de goden haar een wens toe zouden staan en dat ze weer in staat zou zijn hardloopwedstrijden te doen. De mythevorming rond Sasaki is gegroeid doordat zij vele malen uitte en hoopte dat niet alleen zij, maar ook alle andere kindslachtoffers van de atoombom, een wens zouden mogen doen; ze bad vanuit haar ziekbed voor wereldvrede en het einde van al het lijden.
De legendevorming rond Sasaki kreeg een dramatische wending doordat het verhaal de wereld in geholpen werd dat ze ‘slechts’ 644 kraanvogels vouwen kon voor ze overleed en dat nadien vriendjes en vriendinnetjes de overige 356 vouwden. Men zou de 1000 kraanvogels met haar hebben meebegraven. Dit laatste is echter niet waar.( dit heb ik van wikipedia gehaald, scheelt type werk..)
In het Peace Memorial Park is later een monument gebouwd "Children's peace monument" voor de vrede. Daaromheen hangen duizenden kraanvogels.
We zijn met ons 4en ook begonnen om 1000 kraanvogels te vouwen. Als we hier vertrekken kunnen we die in het park hangen en de wens om wereldvrede de kosmos inzenden, want dat we nog steeds hulp nodig hebben om de wereldvrede te bereiken is duidelijk.
Lieve groeten Sarah, Pien, Stefan en Jenny
-
12 April 2017 - 19:11
Riet Van Der Sanden:
Zo, nu ben ik warempel de eerste die reageert. Leuk om weer iets te lezen over jullie verblijf in Japen. Fijn dat de kinderen het goed doen. Straks spreken ze een aardig woordje engels. Jenny, ik mis de mooie bloesems, ben zo benieuwd of er veel verschillende soorten zijn. Misschien kan het nog een keertje.Heel veel groetjes uit drunen, oma Riet -
12 April 2017 - 20:13
Maaike:
Wat een mooi verhaal over de kraanvogels en wat mooi dat jullie de wereldvrede symbolisch willen helpen. Fijn dat jullie je daar steeds meer thuis voelen. Geniet!
Liefs Maaike -
12 April 2017 - 21:42
Musters:
Het was een mooi verslag en het gaat heel goed met jullie,fijn dat het goed met de kinderen gaat,en mooie fotos zo hebben we een idee hoe het daar is.
gewelig die mooie bloesem bomen dan is het voorjaar echt.
stefan kom je nog naar nederland in april.
Wij willen jullie alvast feliciteren alle twee met jullie verjaardag en een mooie dag met je vieren.
hier gaat alles goed,ad heeft al asperges geoogst,waren erg lekker.
wij wensen jullie het allerbeste toe,het ga jullie goed ,groetjes Ome Ad en Tante Annie Musters.
-
13 April 2017 - 10:24
Eric:
Wat leuk weer eens een berichtje van die wereldburgers te krijgen. Mooi, leuk en interessant hoor.
Over dat tennissen kan ik je uit eigen ervaring laten weten Jenny dat Stefan een foei-degelijke snoeiharde service had. Misschien moet je hem er aan herinneren dat hij geen 25 meer is, dat wordt het misschien wat gemakkelijker. Zou best wel weer eens een balletje willen meppen met die rakker.
Onze meiden Lisa, Femke & Britt worden ook al groot, maar spreken nog geen engels hoor !!
Geniet allemaal en groetjes vanuit hier -
13 April 2017 - 12:04
Miel:
Mooi verhaal Jenny! Wij komen in augustus een stuk of 50 kraanvogels meevouwen! Mooie foto's ook! Veel liefs! -
13 April 2017 - 18:11
Vincent:
Die BBQ ziet er verrukkelijk uit, ook die prachtige bomen in bloei. Zeker met een rustige sake erbij. Het is daar mooi. Fijn om te lezen dat jullie het daar goed doen. Leef en werk ze met heel veel plezier, in dat mooie Japan.
Ik ben lekker in het theater aan het werk, en mag nu een paar kindervoorstellingen achter elkaar ondersteunen.
Groetjes van Vincent. -
14 April 2017 - 15:46
Marijke Van Meekeren:
Dag Sarah, Pien, Stefan en Jenny,
Ik heb echt uitgekeken naar jullie nieuwsbrief! Fijn dat het bij de lente nu begonnen is en dat jullie zo van die bloesems genieten.
Het verhaal over de kraanvogels vond ik heel mooi. Ik maak met vrienden heel wat tripjes om ze tijdens de trek hier in Europa te kunnen spotten. Ze zijn erg schuw, dus ik moet dan goed opletten, want anders is de vogel gevlogen.
Lieve groetjes, Marijke -
14 April 2017 - 20:17
Audrey Smits:
Hoi Stefan, Jenny, Sarah en Pien,
Wat een mooi verhaal, ik kende het ook niet. En wat een mooi gebaar van jullie om zelf 1000 kraanvogels te vouwen om uiteindelijk deze wens te kunnen doen. Dat is geen gekke wens in deze tijd.
Wat is het daar prachtig en jullie maken onvergetelijke dingen mee samen. Ik ben blij dat jullie het allemaal zo naar je zin hebben. En wie is die japanner die de stroopwafels maakt :-D
Ik wens jullie nog heel veel (werk-)plezier en mooie nieuwe ervaringen.
veel liefs, Audrey -
14 April 2017 - 22:41
Willemijn Postema:
Beste allemaal,
Fijn te horen dat jullie het steeds meer naar jullie zin hebben. Ook leuk dat jullie Japan aan het verkennen zijn en leuk daarover te lezen.
De kraanvogels vouwen heeft Henk veel gedaan in zijn studententijd, hij zat toen met een Japanner op een kamer en daardoor is hij kraanvogels gaan vouwen, we maakten mobielen, waar we ze dan in gingen op hangen
Gaat jullie vieren vast lukken 1000 kraanvogels.
Leuk Jenny dat je Japanse gebruiken leert, de acupunctuur komt vast ook nog wel.
Hier alles wel goed, de lente geeft veel kleur in de tuin, het is nu weer fris, maar er zijn al hele mooie dagen geweest. Jullie ook een mooie voorjaars tijd verder en het allerbeste.
Hartelijke groeten, Willemijn
-
16 April 2017 - 14:37
Tine Groot:
Wat een mooi verhaal
Kende het hele verhaal niet...heb wel een paar keer een cursus origami gedaan en natuurlijk de kraanvogel gemaakt...leuk werk.
Ben blij dat jullie het allemaal heel erg leuk vinden daar want dat is altijd maar afwachten!!!
Wij zijn pas net terug uit Bali en vinden het hier hartstikke koud..
Maar we gaan binnenkort weer terug want we hebben daar een gloednieuw huis en moeten het nog wat meer inrichten want er staat nog een kamer leeg en de rest is nog wat kaal.
Onze plannen zijn om een groot deel van het jaar daar te gaan wonen.
Met Hans en Raamak gaat het ook uitstekend ze leven als een prins en prinses.
Ze hebben een groot appartement met groot gezamenlijk zwembad en een privechauffeur die Raamak elke dag naar het winkelcentrum en sportschool brengt.
Hans wordt elke dag naar zijn werk gebracht.
Hij maakt veel uren en moet hard werken.
Gaat om negen uur naar bed en staat om vijf uur op.
Daarnaast wil hij ook nog sporten.
Daar hebben ze alle gelegenheid voor in een groot park en diverse sportscholen.
Ze wonen tegenover de twintower en de grote waterfonteinen waarvan elke avond een show wordt getoond.
Ze kunnen het vanuit hun balkon bekijken.
Raamak wil niet meer terug naar Nederland zegt ze.
Ik wens jullie Stefan en Sarah een hele fijne koningsverjaardag en nog veel geluk in Japan.
Groetjes Tine -
17 April 2017 - 13:51
Paula Verhagen:
geweldig dat jullie weer een nieuwe cultuur ervaren. Hopelijk maken de kinderen aaantekeningen in hun dagboekjes zodat ze het later nog eens terug kunnen lezen.
Het is hier buiig en koud. hopelijk bij jullie fietsweer zodat je lekker buiten kunt zijn.
Stefan zal deze week wel verder verslag doen.
lieve groet, Paula. -
21 April 2017 - 11:20
Stef:
Fijn om weer eens iets van jullie te horen. En het verhaal raakt mij ook. We hebben met zijn alleen nog een hele weg te gaan. Fijn dat jullie het zo goed hebben daar. Hartelijke groeten aan allemaal
Stef -
01 Mei 2017 - 16:54
Ine Balkenende:
Prachtig enthousiast verslag. Vandaag pas verslag gelezen.
Jullie hebben het echt naar je zin in Japan zo te lezen.
Wij zijn deze week naar de Japanse tuin geweest in Clingendael, Den Haag. Alleen deze maand geopend.
Daar kun je echt het sfeertje proeven met prachtige bloeiende bomen en struiken.
Er danste een Japanner op prachtige muziek erbij van een fluitist.
dat was genieten.
Dus in NL hebben we ook een stukje Japanse sfeer.
Het allerbeste met jullie allemaal.
groetjes Piet en ine
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
